01 Sty Z cyklu „Moja krew przecież”

Wigilia Nowego Roku.
Wieczorem przygotowujemy się na domowe przyjęcie, gdy rozlega się pierwszy dzwonek do drzwi. Mała biegnie do mnie przejęta i mówi:
– Mamo, mamo, ja nie mogę otworzyć, bo mam pomalowane paznokcie.

Hm, dotychczas to był mój „tekst”